نحوه محاسبه BMI در مردان چگونه است؟ / ببین بدنت در حالت سلامت خود قرار دارد یا نه!!

نحوه محاسبه BMI در مردان

استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) به فرد کمک می کند تا ببیند که وزن او در محدوده قد او قرار دارد یا خیر. با این حال، محاسبات BMI محدودیت های مهمی، به خصوص برای مردان دارد.

BMI یکی از روش های محاسبه سایز بدن است که بر اساس وزن و قد افراد به دست می آید.

پزشکان معمولاً افرادی را که BMI آن ها نرمال است، در گروه سالم در نظر می گیرند. افراد پایین تر یا بالاتر از این محدوده ممکن است دارای کمبود یا اضافه وزن باشند.

با این حال، BMI به چند دلیل ممکن است شاخص دقیقی برای تعیین سالم بودن وزن فرد نباشد.

این مقاله در وبسایت تاروت رنگی به بررسی BMI و نحوه محاسبه آن پرداخته و همچنین، دسته بندی های BMI، محدودیت های احتمالی استفاده از آن به عنوان شاخص سلامت و نکاتی برای حفظ BMI نرمال ​​را بیان می کند.

BMI چیست؟

پزشکان از این سیستم، برای همه افراد بالای 20 سال، بدون در نظر گرفتن سن، جنسیت، نژاد، ترکیب بدن و سایر عوامل استفاده می کنند.

BMI با تقسیم وزن فرد به کیلوگرم بر مربع قد محاسبه می شود. برای محاسبه شاخص توده بدن خود می توان از این ابزار در وبسایت تاروت رنگی استفاده نمایید.

به عنوان مثال، برای فردی با قد 167 سانتی متر و وزن 68 کیلوگرم، BMI به صورت زیر محاسبه می شود:

1. عدد 1٫67 در 1٫67 ضرب شده و نتیجه آن، عدد 2٫8 می شود.

2. وزن 68 کیلو گرم به عدد 2٫8 تقسیم کنید.

3. پاسخ این تقسیم، عدد 24٫2 است که نشن دهنده BMI فرد می باشد.

بسیاری از متخصصان معتقدند که BMI معیار مناسبی برای تعیین وزن نرمال ​​فرد نیست.

برخی استدلال می کنند که حتی اگر فردی دارای اضافه وزن یا چاقی باشد، این عدد لزوما چیز زیادی در مورد سلامتی وی نشان نمی دهد.

تعدادی از مطالعات اخیر این ادعا را تأیید می کند، بنابراین فرد نباید از BMI به عنوان تنها معیار سلامت خود استفاده کند.

نقص های BMI

برخی از کمبودهای BMI عبارتند از:

• BMI ترکیب بدن را در نظر نمی گیرد. در نتیجه، برخی از افراد با چربی بدن بسیار بالا اما وزن کم ممکن است BMI در محدوده طبیعی داشته باشند. به همین ترتیب، افرادی با استخوان های متراکم تر یا ورزشکاران عضلانی ممکن است در گروه اضافه وزن یا حتی چاقی قرار بگیرند.

• برخی مطالعات آماری نشان می دهد بین BMI خارج از محدوده طبیعی و افزایش خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با وزن ارتباط مستقیم وجود دارد، اما این نکته لزوما درباره همه افراد صادق نیست.

• BMI توزیع چربی را در نظر نمی گیرد. برخی شواهد نشان می دهد که انواع خاصی از چربی ها، مانند چربی های شکمی، برای سلامتی خطرناک تر هستند.

• تمرکز صرف بر BMI ممکن است باعث ایجاد بدبینی و تمرکز وسواس گونه روی وزن شود.

BMI مناسب چند است؟

دسته بندی BMI به شرح زیر است:

• زیر 18٫5: فرد دچار کمبود وزن بوده و ممکن است در معرض برخی از بیماری ها قرار بگیرد.

• بین 18٫5 تا 24٫9: فرد در محدوده وزن طبیعی است.

• بین 25 تا 29٫9: فرد دارای اضافه وزن بوده و ممکن است در معرض خطر ابتلا به بیماری های مختلف باشد.

• 30 به بالا: فرد چاق بوده و ممکن است در معرض برخی از بیماری ها قرار بگیرد.

BMI ترکیب بدن، سن، نژاد، جنسیت، فعالیت ورزشی یا سایر عوامل را در نظر نگرفته و به روش زندگی، رژیم غذایی یا هر چیز دیگری را که ممکن است خطرات ناشی از اضافه وزن را کم کند، توجهی ندارد.

BMI ایده آل یک فرد با شرایط مختلف تغییر نمی کند. با این حال، برخی از مسائل بهداشتی ممکن است توانایی فرد در حفظ BMI نرمال را تحت تأثیر قرار دهد.

به همین دلیل، باید حتما درباره تغییر وزن، رژیم غذایی و ورزش با پزشک مشورت کرد.

در صورت داشتن موارد زیر، افراد باید درباره BMI خود با پزشک مشورت کنند:

• در صورتی که با وجود داشتن رژیم غذایی سالم و ورزش منظم، bmi طبیعی ندارند.

• به کاهش یا افزایش وزن نیاز دارند.

• با توجه به ترکیب بدن شان احساس می کنند BMI معیار قابل اعتمادی برای سلامتی شان نیست.

حفظ BMI نرمال

همه افراد ممکن است حتی با پیروی از رژیم غذایی و ورزش منظم، BMI طبیعی نداشته باشند.

به عنوان مثال ورزشکاران عضلانی احتمال دارد در محدوده اضافه وزن قرار بگیرند.

همچنین، قرار گرفتن در محدوده طبیعی لزوماً به معنای سالم بودن فرد نیست. افرادی که غذاهای ناسالم می خورند و هرگز ورزش نمی کنند ممکن است BMI متوسط ​​داشته باشند.

به همین دلیل، بهترین استراتژی تمرکز بر ارتقا سلامت عمومی است.

برای اکثر افراد، دستیابی به BMI در محدوده طبیعی آسان تر خواهد بود. افرادی که به دنبال ارتقا سلامت خود هستند می توانند موارد زیر را امتحان کنند:

• ورزش مداوم در بیشتر روزهای هفته: مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) به بزرگسالان توصیه می کنند هر هفته 150 دقیقه ورزش هوازی با شدت متوسط ​​مانند پیاده روی یا 75 دقیقه ورزش هوازی شدید مانند دویدن داشته باشند. بزرگسالان همچنین باید حداقل دو بار در هفته تمرینات قدرتی انجام دهند.

• پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل: اگرچه محدود کردن مصرف غذاهای بسیار پرکالری یا چرب بسیار اهمیت دارد، اما افراد باید از گرفتن رژیم های مد روز اجتناب کنند.

• مراجعه به پزشک در صورت ناتوانی در حفظ وزن نرمال: گاهی اوقات، افزایش وزن بیانگر یک مسئله اساسی در زمینه سلامتی است، مانند بیماری تیروئید.